Regionalizacija i(ili) beogradizacija Srbije

Abstract

Ravnomerni regionalni razvoj jedan je od osnovnih prioriteta razvojne politike svake prosperitetne države. Samo kada su svi delovi jedne zemlje približno podjednako razvijeni moguće je govoriti o pravednoj državi. U Srbiji odvajkada postoje značajne regionalne razlike, odnosno regioni koji su razvijeniji i oni koji zaostaju u razvoju. To je bilo i u Kraljevini Jugoslavije, takođe i u socijalističkoj Jugoslaviji a to je karakterično i danas. U cilju smanjenja regionalnih razlika u više navrata donošeni su zakoni o regionalnom razvoju i zakoni o teritorijalnom uređenju Srbije. Tako je i 2008. godine donet zakon o regionalnom uređenju Srbije. Međutim, umesto smanjenja regionalnih razlika i decentralizacije Srbije, danas je na delu najveća centralizacija Srbije i najveće regionalne razlike. Dakle, umesto regionalizacije i ravnomernijeg regionalnog razvoja imao beogradizaciju Srbije (kako u demografskom tako i i ekonomskom smislu). U radu se ukazuje na ovaj opasan trend koji se nastavlja i ukazuje na puteve i načine razvoja pograničnih opština u cilju smanjenja regionalnih razlika i posebno zaustavljanja depopulacije ovih regiona. Jedan od načina smanjenja regionalnih razlika jeste i saradnja, od ekonomske do kulturne, pogračnih opština država koje se međusobno graniče. Ovu saradnju posebno podstiče i podržava EU. Mećutim, ova saranja pored pozitivnih efekata može imati i negativne terndecije što je takođe predmet ovog rada