Povezanost optimizma-pesimizma, nade i zadovoljstva životom kod studenata.

Abstract

Osnovni cilj istraživanja je bio da se ispita odnos optimizma–pesimizma, nade i zadovoljstva životom kod studenata, kao i razlike ovih glavnih varijabli u odnosu na sociodemografskim varijablama (pol, uspeh na studijama, materijalno stanje porodice). Uzorkom su obuhvaćeni studenti tri fakulteta u Kosovskoj Mitrovici (Filozofski fakultet, Pravni fakultet i Fakultet tehničkih nauka), uzrasta od 20 do 26 godina (prosečne starosti AS=22,08, SD=1,82), ukupno 204 ispitanika (82 muških i 122 ženskih ispitanika). Podaci u istraživanju su prikupljeni korišćenjem sledećih instrumenata: Skala optimizma-pesimizma (O-P skala), Skala nade i Skala zadovoljstva životom. Rezultati korelacione analize pokazuju da je optimizam statistički značajno povezan sa nadom i zadovoljstvom životom, dok pesimizam ostvaruje statistički značajnu negativnu korelaciju sa nadom i zadovoljstvom životom. Osobe koje imaju optimističan stav prema budućnosti, koje veruju u pozitivne ishode aktivnosti, one koje su uporne i istrajne u ostvarivanju svojih ciljeva bez obzira na prepreke, pokazivaće viši stepen nade i veće zadovoljstvo životom. Sa druge strane, osobe koje imaju pesimističan stav prema budućnosti pokazivaće niži stepen nade i zadovoljstva životom. Takođe, utvrđene su i polne razlike u izraženosti optimizma u korist ženskih ispitanika. Nije dobijena statistički značajna povezanost optimizma–pesimizma, nade i zadovoljstva životom sa uspehom na studijama i procenjenim materijalnim stanjem porodice.